《趙文敏書洛神賦》拼音版

元代唐珙

zhàowénmǐnshūluòshén--tánggǒng

dāngniánzijìngluòshén,,ōuchǔlínzhī數(shù)shù。。

shìrénwéizhòngshísānxíng,zhēnyànnánfēnzhēng。。

zhàogōngshūzōngèrwáng,shǒuxiěquánpiān復(fù)qián。

shàngzhuīhuángtíngxià,,shàntánglínwèi。

cánbiānduànjiǎnjiǔtuōlüè,,zhàosuízhūhuòquán。。

fēizǒutiānbēn,,lóngténgxiānglǎojiāo。。

rénjiānjiàn,wǎngwǎngshōucángtiān。。

jiāngnánjiāduōhǎoshì,zhǐnínglùnbáijīn。

línchíjǐnfēidòng,,guànyuèhóngguāngtūn。

yuànjiāshízhòngzhēn,,quèkǒngléitíngláixià。

唐珙簡介

唐代·唐珙的簡介

唐珙,字溫如,元末明初詩人,會稽山陰(今浙江紹興)人。其父南宋義士、詞人唐玨在至元中與林景熙收拾宋陵遺骨,重新安葬,并植冬青為識。在鄉(xiāng)里以詩知名,但所作傳世不多。生平僅略見于《御選元詩》卷首《姓名爵里》 、《元詩選補遺》小傳。

...〔 ? 唐珙的詩(8篇)