《念奴嬌 春暮偶見(jiàn)落花有感》拼音版

清代呂采芝

niànjiāochūnǒu見(jiàn)jiànluòhuāyǒugǎn--cǎizhī

xiǎo風(fēng)fēngcányuè,,zhàcōngcōngyòushì,,nián過(guò)guòle。biànfēihuājiān,,沒(méi)méi個(gè)rénérsǎo。。

xiāngxiāo,,風(fēng)fēngcuītuì,,bèi覺(jué)juéchūnguīzǎo。。hóngyánnánzhù,,dōnghuángrénlǎo。

tòngyàngpiāolíng,,問(wèn)wènhuāzhīfǒu,,ěrchéngtóng調(diào)diào。huādào來(lái)láiniánjiùyàn,,rénshìgèngshāngcǎocǎo。

點(diǎn)diǎncháng,pīnjiāngqínglèi,liáogònghuārónggǎo。bānlúnluò,,shēngkōng負(fù)huáibào。

呂采芝簡(jiǎn)介

唐代·呂采芝的簡(jiǎn)介

江蘇陽(yáng)湖人,字壽華。趙鏞謨妻。早寡。工詩(shī)詞。有《幽竹齋詩(shī)》、《秋笳詞》。

...〔 ? 呂采芝的詩(shī)(41篇)