《酹江月》拼音版

元代譚處端

lèijiāngyuè--tánchùduān

ránzhīdào,,bǐnggēnyuán、、zhēnzhèngjīngshényuán。點(diǎn)diǎnlíngguāng無(wú)內(nèi)nèiwài,míngchèhuītōngxuándànpiān,,pínxiánzuìhǎo,,wàixiāoyáochù。。長(zhǎng)zhǎng長(zhǎng)zhǎngmèi,zhànránshénshìchángzhù。無(wú)lùnmiàoàonánqióng,,píngkāngkǎi,認(rèn)rènyuán陽(yáng)yáng。。sōutiānzhēnqínduànliàn,,chùchùbānbānhuí。huǒliánshēng,,shāntóuyànmiè,,duāndeyuánxiāng。風(fēng)fēngxiānzhòng會(huì)huì,,gòngyóusāndǎoyún。

譚處端簡(jiǎn)介

唐代·譚處端的簡(jiǎn)介

(1123—1185)元道士。東牟人,字通正,初名玉,號(hào)長(zhǎng)真子。博學(xué),工草隸書(shū)。師王重陽(yáng),傳襲其道,往來(lái)于洛川之上。有《水云前后集》。

...〔 ? 譚處端的詩(shī)(154篇)